Esas No: 2022/3803
Karar No: 2022/9283
Karar Tarihi: 30.11.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/3803 Esas 2022/9283 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık müteahhitliği yaptığı inşaatta çalışan işçinin düşmesi sonucu hayati tehlike geçirmesine ve 6. derecede kemik kırığı oluşmasına sebep olduğu gerekçesiyle taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. İnşaatta çalışanların sağlık ve güvenliği konusunda eğitimlerin verilmemesi, risk analizi yapılmaması, yeterli kontrol ve denetim yapılmaması gibi sebeplerle sanık asli kusurlu olarak değerlendirilmiştir. Mahkeme, adli para cezası uygulanmasına karar vermiştir. Kanunlar olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nda yer alan 52/4. madde ve fıkrası ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106/3. madde ve fıkrası uygulanmıştır. Ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi kapsamında basit yargılama usulü değerlendirilerek uygulanmamıştır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.01.2018 tarihli, 2017/463 esas, 2018/20 karar sayılı ve 23.01.2018 tarihli, 2015/962 esas, 2018/16 karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. madde ve fıkrasının yanı sıra 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/3. madde ve fıkrasının uygulanması, bozma nedeni yapılmamıştır
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü ''başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece basit yargılama usulü değerlendirilerek, uygulanmamasına karar verildiği gözetildiğinde, mahkemenin uygulama yapılmayacağını ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre; sanığın müteahhitliğini yapmış olduğu, Kabaoğlu Köyü, Ersoy Caddesi üzerindeki inşaatta işçi olarak çalışan katılan, 19/02/2014 günü saat 13:00 sıralarında inşaatın 3. katında çalıştığı esnada aşağıya düşmesi neticesinde hayati tehlike geçirecek, basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve vücudunda 6. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda,
... sağlığı ve güvenliği uzmanı tarafından tanzim edilen rapor ile bilirkişi heyeti tarafından tanzim edilen 11/05/2015 tarihli raporda: katılanın kişisel koruyucu ekipmanları kullanmaması ile uygun olmayan iskeleye malzeme koyması sebebiyle tali kusurlu olduğu, sanığın ise çalışanlara ... sağlığı ve güvenliği konusunda eğitimlerin verilmesini sağlamaması, inşaatın risk analizini yaptırmaması ile inşaatta yapılan çalışmalar sırasında yeterli kontrol ve denetimi yapmaması sebebiyle asli kusurlu olduğu belirtildiği, hükme esas alınan bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozma ilamına uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 30/11/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
