Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/32476 Esas 2020/1442 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/32476
Karar No: 2020/1442
Karar Tarihi: 13.02.2020

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/32476 Esas 2020/1442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların marka hakkına tecavüz suçu işlediği ve asliye ceza mahkemesince mahkum edildiği belirtilen bir ceza dairesi kararı incelenmiştir. Sanıkların üretici olduğu, suçun tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olduğu ve tarafların uzlaşmayı kabul etmediği aktarılmıştır. Temyiz isteğinin reddedilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6763 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun'un 34. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi değişikliği belirtilmiş ve etkin pişmanlık hükmünün üreticiler yönünden geçerli olmadığı ifade edilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2019/32476 E. , 2020/1442 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Dosyadaki delillere göre sanıkların üretici olduğu anlaşılmakla; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılmadan önce de, üreticiler yönünden etkin pişmanlık hükmünün uygulanma olanağı bulunmadığı, sanııkların eyleminin suç tarihi itibariyle de uzlaşmaya tabi olduğu ve tarafların uzlaşmayı kabul etmedikleri anlaşılmakla; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş ve gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 21.12.2011 yerine 2011 olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanıkların müdafii ile katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 13.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.