Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1503 Esas 2020/1744 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1503
Karar No: 2020/1744
Karar Tarihi: 22.10.2020

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1503 Esas 2020/1744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, TCK'nın 53/1-a maddesi gereğince görevi kötüye kullanmak suçundan adli para cezasına çarptırılmıştır. Ancak, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereği hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiği dikkate alınmamıştır. Yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesiyle değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiştir. Sanığın suçu sübut bulmuştur ve hükümde bir isabetsizlik görülmemiştir. TCK'nın 53/1-a ve 53/5. maddeleri ile 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi kararda geçen kanun maddeleridir. TCK'nın 53/1-a maddesi, görevi kötüye kullanma suçunu düzenlemektedir. 53/5. madde ise, cezanın infazı sırasında belirli hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanabileceğini belirtmektedir. 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi ise, ödenmeyen adli para cezalarının hapse çevrilebileceğini düzenlemektedir.

9. Ceza Dairesi 2020/1503 E. , 2020/1744 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş ise de bu hususun infaz sırasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.