Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/47621 Esas 2013/7104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalılara ait işyerinde 28.06.2005 – 02.09.2008 tarihleri arasında, beyaz eşya teknisyeni olarak, aylık 1.250 TL net ücretle çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, fazla mesai yapmasına rağmen karşılıklarının ödenmediğini, yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatları, fazla mesai, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacıya fazla mesai ücretlerinin ödendiğini, davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle haklı olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, alacakları için ibra ettiğini, yıllık izinlerini kullandığını beyan etmiş, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili dava dilekçesinde ücretin miktarının aylık toplam 1.250 TL net olduğunu beyan etmesine rağmen HUMK 74. Maddesine aykırı biçimde talepten fazla olarak aylık ücret miktarının 1.500 TL olduğu kabul edilerek hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.