MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 14/02/2002 tarih ve 2001/414-2002/90 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalılar vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin fındık ticareti, davalıların ise döviz ve kuyumculuk işi ile iştigal ettiğini, müvekkilinin davalılara banka faizinden daha fazla faiz verilmesi kaydıyla toplam 2.448.000 DM verdiğini, karşılığında iki adet 1.000.000 DM, bir adet de 150.000 DM’lik çek aldığını ancak davalıların aldıkları parayı ödemediklerini ileri sürerek, çeklerin 1.000.000.000.000.- TL’nın faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davalı ..."ın ödeme def’ini yazılı belge ile ispatlayamadığı, bu beyanın temsilcisi olduğu davalı şirketi de bağlayacağı gerekçesiyle, davalılar ... ve Altınsaray Döviz ve Kuyumculuk A.Ş. hakkındaki davanın kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın husumetten reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava çeke dayalı alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece, 14/02/2002 tarihinde, taraf vekillerinin yüzlerine karşı, davalılar Mesut Akcan ve Altınsaray Döviz ve Altın Ticareti A.Ş. bakımından davanın kabulü ile diğer davalılar yönünden davanın husumetten reddine karar verilmiştir. Kural olarak; alacak hükümlerinin icrası kararın kesinleşmesine bağlı olmayıp, yüze karşı verilen bu kararın kurulmasının üzerinden 10 yıl geçtikten sonra, karar davalılar vekiline 23/10/2017 tarihinde tebliğ edilmiştir. 818 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 135/2. maddesi uyarınca, hükmün verildiği tarihten itibaren on yıl geçmekle ilamın zamanaşımına uğrayacağı ve mahkemece ilamın zamanaşımına uğradığı nazara alınarak yeniden hüküm kurulması gerektiği anlaşıldığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalılar yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davalılara iadesine, 03/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.