MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 10/03/2017 gününde verilen dilekçe ile siyasi parti ilçe teşkilatının kendiliğinden sona erdiğinin tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle usulden reddine dair verilen 14/04/2017 günlü kararın istinaf incelemesinde; davacının istinaf başvurusunun Hukuk Muhakameleri Kanunu"nun 353/1-b (1) maddesi gereğince esastan reddine dair verilen 11/07/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.Davacı vekili ilk derece mahkemesine verdiği dava dilekçesinde, siyasi parti ilçe teşkilatının kendiliğinden sona erdiğinin tespitini istemiş; mahkemece davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle usulden reddine karar verilmiş, istinaf üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf isteminin esastan reddine dair verilen karara karşı davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.Dava, olağan genel kurulunu iki defa üst üste yapmayan davalı ... Partisi ... İlçe Teşkilatının 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanunu’nun 121. maddesinin atıf yaptığı 5253 sayılı Dernekler Kanunu’nun 36. maddesi uyarınca 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun 87. maddesinin 5. maddesi kapsamında kendiliğinden dağılma halinin ve buna bağlı olarak hukuki varlığının sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir.01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine göre, Kat Mülkiyeti Kanunu’ndan doğan ve taşınmazın aynına ilişkin verilen kararlar dışında, Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine giren davalarda verilen kararlara karşı temyiz yoluna gidilmesi mümkün değildir. Sulh Hukuk Mahkemesinin görevine giren davalar Kanunun 4. maddesinde sayılmaktadır. Bununla birlikte kanunun 4. maddesinde sayılmadığı halde, özel kanunlarla da Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu belirtilen davalarla ilgili verilecek kararlara karşı da temyiz yoluna başvurulması mümkün değildir. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacının temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin reddine 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.