Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7198 Esas 2019/9920 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7198
Karar No: 2019/9920
Karar Tarihi: 21.10.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/7198 Esas 2019/9920 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçundan açılmış olan kamu davasında sanığın beraat ettiği kararı verildi. Ancak, Mahkeme, davaya katılan sahibi Hazinenin mağdur olduğunu belirtti ve CMK'nın 233 ve 234. maddeleri gereği kovuşturmanın mağduru olarak dava hakkını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiğini hatırlattı. Ancak, bu durum gerçekleşmediği için, hükmün kanuna aykırı olduğuna karar verildi ve BOZULDU.
Kanun maddeleri: CMK'nın 233, 234, 317 ve 321. maddeleri.

5. Ceza Dairesi 2015/7198 E. , 2019/9920 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Temyiz dilekçesinin içeriğine göre hükmün gerekçesine yönelik olmayan ve temyizde hukuki yararı da bulunmayan sanık müdafin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin katılan ... ve şikayetçi ... vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, Hazinenin bu suçun mağduru olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nın 233 ve 234. maddeleri gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve diğer haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, usulen dava ve duruşmalar bildirilmeden, davaya katılma ve Ceza Muhakemesi Kanununun mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, katılanın ve şikayetçi ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 21/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.