7. Ceza Dairesi Esas No: 2021/5318 Karar No: 2021/10093 Karar Tarihi: 16.09.2021
1918 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/5318 Esas 2021/10093 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, temyiz edildi. Karar, hükümlü tarafından memnu hakların iadesi talebi üzerine verilen bir kararın reddedilmesi ile ilgiliydi. Mahkemenin verdiği karar, Adli Sicil Kanunu'na göre hüküm niteliğindeydi. Ancak, hükümlüye verilen cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçtiği, yeni bir suç işlemediği ve hayatını iyi halde sürdürdüğü takdirde memnu hakların iadesi yapılabileceği düzenlemeleri dikkate alınmadan verilmişti. Bu nedenle, karar kanuna aykırı bulundu ve bozuldu. Kararda, söz konusu olan kanun maddeleri 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesi ile Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi beşinci ve altıncı fıkralarıdır. Bu maddeler, yasaklanmış hakların geri verilmesi için gereken şartları belirtmektedir.
7. Ceza Dairesi 2021/5318 E. , 2021/10093 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 1918 sayılı Yasaya aykırılık HÜKÜM : Memnu Hakların İadesi Talebinin Reddi Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; Hükümlünün memnu hakların iadesi talebi üzerine Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.08.2015 tarihli kararı ile "gerekçeli kararda sanık aleyhine herhangi bir hak yoksunluğuna ilişkin hüküm bulunmadığı" gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, Cumhuriyet Başsavcılığınca iş bu karara karşı 21.01.2016 tarihinde itiraz edildiği ve mahkemenin 26.01.2016 tarihli kararı ile hükümlünün talebinin "özel kanunlarda sayılan suç ve cezalardan olduğu" gerekçesiyle reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, Mahkemenin 19.08.2015 tarihli kararının 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"na 5560 sayılı Kanun"un 38. maddesi ile eklenen 13/A-5 maddesi gereğince hüküm niteliğinde olup, temyize tabi olduğu cihetle, o yer Cumhuriyet Savcısının 21.01.2016 tarihli itiraz dilekçesinin süresinde verilmiş temyiz dilekçesi mahiyetinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; Yasaklanmış hakların geri verilmesine ilişkin karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 13/A maddesinde yer alan "5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu"nun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması, b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir." şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerektiği, hükümlü hakkındaki mahkumiyet kararında herhangi bir hak yoksunluğu yer almasa da adli sicil arşiv kaydının bulunmasının yasaklanmış hak kavramına dahil olduğu, hükümlünün cezasının infaz edildiği 10.10.1990 tarihinden itibaren 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu"nun 13/A maddesinde yer alan 3 yıllık süre tamamlanmış olmakla, hükümlünün daha sonra yeni bir suç işlemediğinin anlaşılması ve mahkemesince yapılacak değerlendirmede hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda kanaate ulaşılması durumunda yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.