Yargıtay - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6183 Esas 2016/6426 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6183
Karar No: 2016/6426
Karar Tarihi: 14.06.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/6183 Esas 2016/6426 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkum olduğunu belirtti. Ancak, sanığın yokluğunda verilen kararın usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşıldı. Bu nedenle, sanığın 18.01.2011 tarihli dilekçesi temyiz talebi niteliğinde kabul edildi ve mahkemenin 13.01.2011 tarihli kararı hukuki değerden yoksun olarak kabul edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na göre, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin, TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun'la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğu belirtildi. Bu nedenle, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu, madde 35
- TCK'nın 191. maddesi, 2. fıkrası
- 6217 sayılı Kanun'un TCK'nın 191. maddesine eklenen cümlesi
- 5271 sayılı CMK'nın 267 ve devamı maddeleri

9. Ceza Dairesi 2015/6183 E. , 2016/6426 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Sanığın yokluğunda verilen 16.01.2009 tarihli kararın Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşıldığından, sanığın 18.01.2011 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 13.01.2011 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 16.01.2009 tarihli hükmün incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle
5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanık müdafiinin isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.