Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/11698 Esas 2021/9823 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesince istinaf isteminin davalı vekili yönünden istinaf harcı yatırılmadığından istinaf talebinin değerlendirilmediği davacı idare yönünden ise kısmen kabulü ile HMK"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun davalı vekili yönünden istinaf harçlarının yatırılmadığı gerekçesiyle istinaf talebinin değerlendirilmediği, davacı idare vekili yönünden kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesince verilen hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesince verilen istinaf başvurusunun davalı vekili yönünden reddine ilişkin hükmün incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; davalı vekiline davacı idare vekilinin istinaf dilekçesinin 18.10.2020 tarihinde, tebliğ edildiği, davalı vekilinin 27.10.2020 tarihli dilekçesi ile katılma yoluyla istinaf başvurusunda bulunduğu ancak dilekçesiyle birlikte istinaf harç ve giderlerinin yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay’ın istikrar kazanmış uygulamasına göre, 6100 sayılı HMK’nın 344. maddesi çerçevesinde hâkim onayı ile eksik harç ve giderlerin tamamlanması istemiyle bir muhtıra düzenlenmeli ve bu muhtırada yapılması gereken işlemin ne olduğu açıkça ve ilgili tarafın yanılmasına neden olmayacak biçimde gösterilmeli; buna yönelik olarak da ikmal edilecek harç ya da giderin miktarı, yatırılma mercii ve süresi, bunun yapılmamasının sonuçları net biçimde açıklanmalıdır.
Yapılan incelemede; davalı vekiline 6100 sayılı HMK’nın 344. maddesinde belirtilen şekilde yapılan bir ihtara dosyada rastlanmamış olup, davalı yönünden istinaf harçlarının tamamlanması halinde istinaf hakkının doğacağı anlaşılmakla, kanunun aradığı şartlarda geçerli bir muhtıra tebliğ etmeksizin davalı vekilinin istinaf başvurusunun değerlendirilmemesine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan bozmanın niteliğine göre sair hususlar incelenmeksizin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesinin hükmünün açıklanan nedenlerle HMK’nın 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 16/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.