Esas No: 2021/5951
Karar No: 2022/9525
Karar Tarihi: 05.12.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5951 Esas 2022/9525 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacının terör örgütü propagandası yapmak suçundan tutukluluğuna son verildiğinde, tazminat talebi için dava açması sonrasında mahkeme, davacının kısmi olarak talebini kabul ederek maddi ve manevi tazminatlarının ödenmesine hükmetmiştir. Ancak, davacının vekilinin tazminat miktarları hakkındaki itirazları reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi, yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Yargıtay Ceza Dairesi, temyiz başvurusunu esastan reddetmiş ve dosyanın 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir. Kanunlar ise 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi ve 7165 sayılı CMK ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesiyle değiştirilmiş 304/1. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 20.11.2018 tarihli, 2018/88 Esas, 2018/85 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Bolu Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/66 Esas – 2017/103 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütü propagandası yapmak suçundan 17.02.2017 - 14.03.2017 tarihleri arasında 25 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 09.05.2017 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı,
Davacının 27.939,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, İlk Derece Mahkemesince 350 TL maddi, 1.500,00 TL manevi tazminatın 27.02.2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu neticesinde Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminata işletilecek faiz başlangıç tarihinin 07.03.2017, manevi tazminata işletilecek faiz başlangıç tarihinin ise 17.02.2017 olarak değiştirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin maddi ve manevi tazminat miktarlarının eksik olduğuna ve sair nedenlere ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 20.11.2018 tarihli, 2018/88 Esas, 2018/85 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 05.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
