Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9300 Esas 2022/9448 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Dosya içeriğine göre; sanığın sahibi olduğu .isimli ... yerinde işçi olarak çalışmakta olan ölenin; .Petrol isimli, ... yerinin çelik çatı işinde çalışırken çelik çatı malzemesi olan kolonları zeminde boyamak amacıyla yere yaydığı esnada dengesini kaybederek, karşı ... yerinin ... iniş yolunun bulunduğu kot farkı olan kısma düşmesi şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölmesine sebebiyet verdiği olayda;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 52/4. maddesi ile birlikte 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kararın esas ve usul açısından haksız ve hukuka aykırı olduğuna, kusur tayinine, sanığın cezalandırılabilmesi için gerekli şartların gerçekleşmediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine, ceza miktarına, TCK'nın 51 ve CMK'nın 231 maddelerinin uyygulanmamasına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 05/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.