
Esas No: 2015/12311
Karar No: 2016/11294
Karar Tarihi: 29.12.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/12311 Esas 2016/11294 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 168, 62, 52, 58 ve 53. maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 100 TL adli para cezası
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılana ait işyerine gelerek kendisini Jandarma Astsubay olarak tanıtıp, Çankaya"da ev satın aldığını, dekorasyon işlerini yaptıracağını söyleyerek ölçü almak üzere katılanın kullandığı araç ile eve gitmek üzere yola çıktıkları, sanığın Kızılay"da kuru temizlemede elbisesi olduğunu ancak kredi kartının geçmediğini söyleyerek katılandan sonra vermek üzere 100 TL aldığı, ardından da evin anahtarının Onur Çarşısında çalışan eşinde olduğunu, eşini arayacağını söyleyerek katılanın cep telefonunu alıp eşi ile konuşuyormuş gibi yaparak katılanın yanından ayrılmasına rağmen bir daha dönmediği, daha sonra ise katılana ait telefonu da Ulus"ta bir telefoncuya sattığı, sanığın bu surette hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın ikrar içeren savunması, mağdur beyanı, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan suç vasfına ve sübutuna ilişkin kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Kabule göre de;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07.06.2011 tarih, 2011/9-88 esas, 2011/116 karar sayılı kararına göre, sanığın tekerrüre esas daha ağır mahkumiyeti bulunmasına karşın daha az cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması,
b) TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.