Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/47692 Esas 2013/6996 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla sürelerde çalışma ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı; davalı iş yerinde 28/04/2003-30/11/2008 tarihleri arasında satış operasyon elemanı olarak çalıştığını, iş akdinin işveren tarafından İş Kanunu"nun 18. maddesi uyarınca feshedildiğini ileri sürerek, fazla süreli çalışma ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı; davacının satış operasyon elemanı olarak çalıştığını, genelde fazla çalışma yapmadığını, fazla çalışma yaptığı zamanlarda ise ücretlerinin bordroya yansıtılmak suretiyle ödendiğini ve alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
1-Son oturumda yaptığı bilirkişi raporuna itirazı reddedilen davacı vekilinin ıslah talebi hakkında bir hüküm verilmeden davanın neticelendirilmesi ve davacıya ıslah hakkının kullandırılmaması hatalı ise de bozmadan sonra ıslah yapılamayacağından ancak ek dava ile fazlaya ilişkin hak istenebileceğinden, bu yanlışlık bozma sebebi yapılmamıştır.
2-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Hükme esas bilirkişi raporunda davacının fazla çalışmasının haftalık 18 saat olduğu kabul edildiği halde haftalık 5 saatle çarpılması sonucu fazla çalışma ücretinin eksik hesaplanması doğru görülmemiştir.
4-Temerrüt ihtarnamesinin 05.03.2005 tarihinde davalıya tebliğ edildiği ve 3 günlük ödeme süresi verildiği anlaşıldığından faiz başlangıcının 08.03.2009 tarihi yerine 10.02.2009 tarihi olarak kabulü de hatalıdır.
SONUÇ:
Açıklanan sebeplerle ile temyiz edilen kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.