Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/2526 Esas 2018/6885 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacılar murisi, Orhan Demirbaş"ın 11/07/2012 tarihinde geçirmiş olduğu trafik kazasının iş kazası olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmesi üzerine davalılardan Kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalılardan Kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalılardan Kurum vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere,temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacılar, murislerinin vefatı ile sonuçlanan kazanın iş kazası olduğunun tespiti istemi ile 17.02.2015 tarihinde bu davayı açmışlardır. Yargılama devam ederken 03.11.2015 tarihinde Sosyal Güvenlik Kurumu’na başvurulması neticesi Kurumun 18.03.2016 tarihli inceleme raporu ile olayın iş kazası olarak tespit edildiği ve bu nedenle ilk derece mahkemesi tarafından konusuz kalan davada dava şartı niteliğinde devam eden hukuki yarar kalmadığından davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verildiği ve davaya sebebiyet verdiği gerekçesiyle Sosyal Güvenlik Kurumu’nun da vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasına hükmedildiği anlaşılmaktadır. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından uyuşmazlığın kurum tarafından uzun bir süre sonra giderilmiş olması gerekçesiyle davalı kurumun avukatlık ücretinden sorumlu tutulmasına ilişkin ilk derece mahkemesi kararının yerinde bulunduğu belirtilmiştir.
Somut olayda, davacının dava açılmadan önce davalı Kuruma müracaat etmemesine, yargılama sırasında müracaatı üzerine taleplerinin davalı Kurum tarafından yerine getirilmesi sebebi ile bu talepler ile ilgili olarak karar verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulmuş olmasına rağmen yargılama giderlerinden ve vekalet ücretinden davalı Kurumun sorumlu tutulmuş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının yargılama gideri ve vekalet ücretine ilişkin 2 numaralı paragrafının silinerek yerine;
2- a)Davalı SGK"nın harç muafiyeti nedeniyle sonuçta maktu karar harcından peşin harcın mahsubu ile eksik 3,70 TL harcın davalı şirketten alınarak Hazineye gelir kaydına,
b) AAÜT gereğince belirlenen 1.980 TL maktu avukatlık ücretinin davalı Coşkun Petrol Ürünleri San. ve Tic.Ltd.Şti.’den alınarak davacıya verilmesine,
c)Davacı tarafından peşin ödenen toplam 59,50 TL harcın ve 72,10 TL yargılama giderinin davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine,sözcük ve rakamlarının yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 01/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.