Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/2675 Esas 2018/452 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 30/04/2013 gününde verilen dilekçe ile 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu"na muhalefetten maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, 4915 sayılı Kara Avcılığı Kanunu’ na muhalefetten kaynaklı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının suç tutanağında ve karakolda verdiği ifadesinde, avlanması yasak olan iki adet dağ keçisini avladığını, eylemde kullandığı av tüfeğinin kendisine ait olduğunu beyan ettiğini, bu şekilde hazinenin zarara uğratıldığını belirterek Merkez Av Komisyonu kararına göre belirlenen iki adet dağ keçisinin bedelinin ödenmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalının bir adet dağ keçisini avladığı, diğer dağ keçisinin de davalı tarafından avlandığı hususunun hayatın olağan akışı içerisinde sabit olmakla birlikte, kim tarafından avlandığının tam olarak belirlenemediği, bu sebeple de davalı tarafından bir adet dağ keçisinin avlandığı kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, suç tutanağında davalının, iki adet dağ keçisini kendisinin avladığını bildirmiş olduğu; yargılama sırasında dinlenen tutanak düzenleyicilerin, tutanağı doğrular biçimde anlatımda bulundukları görülmüştür. Suç tutanağı aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir. Şu durumda, iki adet dağ keçisinin de davalı tarafından avlandığının kabulü ile davalının sorumluluğunun buna göre tespiti ve hüküm altına alınması gerekirken; davalının kısmi inkara yönelik beyanına göre yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA 25/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.