MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, haftasonu tatili, yıllık izin ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; iş sözleşmesine haksız ve bildirimsiz olarak son verildiğini ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğinden bahisle kıdem, ve ihbar tazminatlarının, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili, yıllık izin ve ücret alacaklarının kanuni faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının kendi isteğiyle işten ayrılıp işçilik alacağı bulunmadığından bahisle davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin alacaklarına ilişkin taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm ve davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresinin belirlenmesine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesi ile davalı işyerinde 01.01.2007-17.05.2011 tarihleri arasında emlak danışmanı olarak çalıştığını, davalı ise cevap dilekçesi ile davacının 24.07.2010 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını ifade etmiştir. Dinlenen davacı ve davalı tanıklarının beyanlarından davacının 2010 yılında davalı işyerinde çalıştığı anlaşılmış olup, ayrıca davalı tanığı ... beyanında davacıyı 2010-2012 yıllarında lokanta işletmesi sebebiyle tanıdığını, 2010 yılının başlarında lokanta açtığında davacının davalı yanında müşteri temsilcisi olarak çalıştığını belirtmiştir. Bu durumda davacının 2010 yılı öncesinde davalı işyerinde çalıştığı anlaşılmaktadır. Dosyada bulunan Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının incelenmesinde ise davacının 24.07.2010-17.05.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı tespit edilmiştir. Bu durumda tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, mahkemece fiili çalışma olgusu yöntemince araştırılmadan davacının bir yılın altında çalışması bulunduğundan bahisle kıdem ve yıllık izin alacakları reddedilmiş, ihbar tazminatı da eksik hesaplanarak sonuca gidilmişti. Yapılması gereken davacının gerçek hizmet süresi yöntemince araştırılarak tespit edilip buna göre davacının kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının hesaplanması ile ihbar tazminatının gerçek hizmet süresine göre hesaplanması olup bu yapılmadan eksik araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.