Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1 Esas 2021/5381 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma kararı üzerine mahkemece bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilen yeni bir karar olduğu Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 21/11/2017 tarih 2017/12-456 esas – 2017/488 sayılı kararından anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde 6 yaşında olan ..."nın, ikametlerinin güney istikametinde bulunan sanığa ait evin 3 metre kuzey batı istikametinde, sanığın olaydan yaklaşık 2-3 ay öncesinde sözlü talebi üzerine sanığın bulunmadığı bir zamanda belediye tarafından en geniş yeri 5,36 metre, en dar yeri 3,73 metre genişliğinde, batı tarafı 70 cm, kuzey tarafı 130 cm, doğu tarafı 70 cm, güney tarafı ise 80 cm derinliğinde foseptik çukuru açtırdığı, kapatılması için herhangi bir talebinin bulunmadığı, kapatılmayan çukurun yağmur yağması sebebiyle içerisinin su ile dolduğu ve su dolu bulunan çukura o sırada oynamakta olduğu topun kaçması sonucu topunu geri almak isterken dengesini kaybederek düşmesi sonucunda suda boğularak öldüğü dava konusu olayda, sanığın meskun mahalde bulunan çukurun etrafının kapatılması konusunda herhangi bir tedbir almayıp dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı hareket ettiğinin anlaşılması karşısında, olayda kusuru bulunan sanığın mahkumiyeti yerine, olay yerinde olmaması nedeniyle gerekli tedbirleri almasının mümkün olmadığından sanığa kusur yüklenemeyeceği gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 30.06.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.