Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7677 Esas 2019/12230 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7677
Karar No: 2019/12230

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7677 Esas 2019/12230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir boşanma davasında karar vermiş ve davacı kadının manevi tazminat talebi reddedilmiştir. Ancak temyiz başvurusu sonrasında, davalı erkeğin kusurlu davranışlarının kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve TMK 174/2 maddesinin koşullarının yararına oluştuğu belirlenmiştir. Bu sebeple mahkeme, davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminat hükmedilmesi gerektiğine karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi, TMK m. 4, TBK m. 50 ve 51.

2. Hukuk Dairesi 2019/7677 E. , 2019/12230 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından manevi tazminatın reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Türk Medeni Kanunu"nun 174/2. maddesi, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. İlk derece mahkemesince "... Davalı erkeğin ilgisiz, sorumsuz davrandığı, uzun yıllardır kumar alışkanlığının olduğu, gemi makinisti olması dolayısıyla aylarca evden uzakta kaldığı, eve geldiği zamanlarda ise vaktinin çoğunu kahvehanede kumar oynayarak geçirdiği, çocuklarla manevi olarak ilgilenmediği.." gerekçesiyle boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğu kabul edilerek tarafların boşanmalarına kadın yararına manevi tazminata karar verilmiş, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine ilgili bölge adliye mahkemesince erkeğin kusurlu davranışlarının kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte bulunmadığı gerekçesiyle kadının manevi tazminat talebi reddedilmiştir. Davalı erkeğin mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen bu kusurlu davranışları kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder niteliktedir. Toplanan delillerden, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı TMK 174/2 madde koşullarının yararına oluştuğu anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50 ve 51) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 12.12.2019 (Prş.)