MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıkların; TCK"nın 157/1, 52/2, 53, 58 maddeleri uyarınca 1 yıl hapis ve 2.000,00 TL adli para cezası, mükerrir

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın aracını satmak için oto pazarına götürdüğü, sanıkların aracı beğenerek 23.000 TL bedel üzerinden anlaştıkları, yanlarında bu kadar para bulunmadığını söyleyerek senet karşılığı aracı teslim aldıkları, katılana vekaletname çıkartarak Turhal’a gelmesi halinde ödemenin yapılacağını bildirdikleri, araç satış vekaletnamesi çıkartan katılanla buluştukları, bir ara oluşan boşluktan yararlanarak vekaletnamenin renkli fotokopisini çıkartarak asıl belgeyi alıp fotokopisini katılana verdikleri, satış bedelini tam olarak hazır edemediklerini belirtip oradan ayrıldıkları, daha sonra aracı vekalete istinaden sattıkları, bu şekilde iştirak halinde dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda; sanıkların savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin suç vasfına ve sübuta yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 maddesinin (b) bendine eklenen 6 alt bendi ile TCK’nın 157. Maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.