Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, 2926 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanun"un 4b/4. maddesi kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti ve 6111 sayılı Kanundan yararlanılması istemine ilişkindir.

Mahkemece, bozma üzerine, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kısmen konusuz kalması sebebiyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum avukatının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı avukatının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince,
Sigortalılığa dair talebin, ilk kesinti tarihinden itibaren olduğu, yargılama aşamasında davalı Kurum tarafından davacının 01.4.1995 tarihi itibariyle tescil ve talebe konu dönem yönünden sigortalı olarak kabul edildiği, 6111 sayılı Kanundan yararlandırıldığı, bu durumda davanın tümüyle konusuz kaldığı, buna göre vekalet ücreti dahil yargılama giderlerinin kural olarak davada haksız çıkan, yani aleyhine hüküm verilen tarafa yükletileceğine dair HMK’nın 326/1. maddesi ile, davanın konusuz kalması kalması halinde davanın açıldığı zaman hangi taraf haksız ise o tarafın yargılama giderine mahkum edileceği dikkate alındığında, davacı aleyhine vekalet ücreti tayininin yersiz olduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438’inci maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının ilk paragrafının başından, 2. bendinde yer alan “Fazla talebin reddine” ifadesinin sonuna dek silinmesine, yerine “Konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına” sözcüklerinin yazılmasına, buna göre davacı aleyhine vekalet ücretine dair 2. bendin 6. paragrafının tümüyle silinmesine, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.