Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1748 Esas 2020/1742 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1748
Karar No: 2020/1742
Karar Tarihi: 22.10.2020

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1748 Esas 2020/1742 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yüklenen suç TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlenmiş ve sanık adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Ancak hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiği yönündeki kanuni işlem yapılmamıştır. Bu durum, infaz esnasında dikkate alınmamıştır.
Yapılan yargılama sonucunda, sanığın suçu sübut bulunarak kabul edilmiş ve vasfı tayin edilmiştir. Dosyadaki deliller göz önünde bulundurulduğunda, hükümde bir isabetsizlik tespit edilmemiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 53/1-a maddesi: Hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlenen suçlar için ceza hükmü öngörür.
- TCK'nın 53/5. maddesi: Hak ve yetkilerin kullanılmasının yasaklanması cezasını öngörür.
- 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi: Adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrilmesini düzenler.
- 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi: Adli para cezasının hapse çevrilmesi durumunda infaz yetkisini kısıtlar.

9. Ceza Dairesi 2020/1748 E. , 2020/1742 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi kötüye kullanma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin nazara alınmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Yasanın 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş ise de bu hususun infaz sırasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.