Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10905 Esas 2019/5967 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10905
Karar No: 2019/5967
Karar Tarihi: 20.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10905 Esas 2019/5967 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, 5237 sayılı TCK'nin 50/1-a maddesi uygulama maddesi olarak gösterilmediği için mahallinde düzeltme yapılması gerektiği kabul edilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 86/2. maddesine göre hapis cezasının seçilmesi durumunda 50/2. maddenin hapis ve adli para cezası seçenekleri hakkındaki hükmü gereği, hapis cezası adli para cezasına çevrilemez. Mahkeme, sanığın itirazlarını reddederek mahalli mahkemenin kararını onamıştır.
5237 sayılı TCK'nin 50/1-a maddesi: Hapis cezasının çevrilebilir adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin düzenlemeleri içerir.
5237 sayılı TCK'nin 50/2. maddesi: Suç tanımında hapis ve adli para cezası seçenekleri öngörülen durumlarda, hapis cezası verildiği takdirde adli para cezasına çevrilemeyeceğini hükme bağlar.
5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesi: Seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi durumunda, hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğini belirler.

3. Ceza Dairesi 2018/10905 E. , 2019/5967 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında 5237 sayılı TCK"nin 50/1-a maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak kabul edildiğinden ve yine 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, TCK"nin 50/2. maddesinde düzenlenen "suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmiş ise, bu ceza artık adli para cezasına çevrilmez" hükmü uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.