Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından, kusur belirlemesi, yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, “davalının, davacı eşini ihtarla evine davet etmesine rağmen, davacının ihtara uyup ortak konuta döndüğü halde, davalının eve gelmeyerek eşini istemediğini davranışlarıyla ortaya koyduğu” gerekçesiyle davacı boşanma davası açmakta haklı görülmüş ve Türk Medeni Kanunun 166/1. maddesi gereğince tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Boşanma sebebi olarak kabul edilen davalının bu davranışı davacının kişilik değerlerine saldırı mahiyetinde değildir. Davalının, eşinin kişilik haklarına saldırı niteliğinde başkaca bir kusurlu eylemi de ispat edilememiştir. Bu durumda davacının manevi tazminat talebinin reddi gerekirken, yetersiz gerekçe ile davacı yararına manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.02.2013 (Prş.)