MAHKEMESİ :Gaziantep 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :25.05.2012
NUMARASI :Esas no:2011/237 Karar no:2012/511

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davalının eşine "geri zekalı, şerefsiz" şeklinde sözler söyleyerek hakaret ettiği, evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği ve davacıyı "daha sonra gelip alacağını " söyleyerek Türkiye"ye gönderdiği, gelmediği, buna rağmen davacının yurtdışına kocasının yanına gittiği, dokuz - on gün sonra da geri döndüğü toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Mahkemece, bu olaylar sabit kabul edilmiş, ancak davacının yurtdışında olan kocasının yanına gitmesi ve dokuz - on gün birlikte yaşamaları "af" olarak değerlendirilerek dava reddedilmiştir. Davacının, kendisini götürmek için gelmemesi üzerine, yurtdışında bulunan kocasının yanına gitmesi evliliği devam ettirmeye yönelik iyiniyetin bir göstergesi olup, af niteliğinde değildir. Nitekim gittikten kısa bir süre sonra geri dönmesi ve tarafların fiilen ayrılmaları da, önceki olaylarla birlikte değerlendirildiğinde davalının, davacıyı istemediğini birlikte yaşamaktan kaçındığını açıkça göstermektedir. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan bırakmayacak nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Gerçekleşen olaylar karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine, davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına (TMK. md. 1661/) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.02.2013 (Per.)