Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2060 Esas 2020/7350 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2060
Karar No: 2020/7350
Karar Tarihi: 16.12.2020

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2060 Esas 2020/7350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mühür bozma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemece belirtilen nedenlerle sanığın suçu işlediği yeterince kanıtlanamamıştır ve yasa gereği beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, ayrıca TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
11. Ceza Dairesi         2018/2060 E.  ,  2020/7350 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Mühür Bozma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    1) Sanık ..."un ikamet ettiği ... sayılı yerde kurulu bulunan 2983700 abone numaralı sayaca müdahale edilerek, sayaca nötr kumanda yapmak suretiyle kaçak elektrik kullanıldığının 07.01.2012 tarihinde tespit edildiği ve yapılan kontrollerde sayacın 21.02.2001 tarihinde tesisat bağlamak sureti ile mühür altına alındığından bahisle adı geçen sanığın müsnet suçu işlediği iddia ve kabul edilmiş ise de mühür bozma suçunun oluşabilmesi için öncelikle usulüne uygun biçimde icra edilmiş mühürleme işleminin bulunması gerektiği cihetle mahkemece mühürleme işlemi olarak kabul edilen 001744 sayılı "elektrik iş bitirimi bildirim formu" başlıklı belgenin bu neviden bir işlemi içermediği gözetildiğinde, 07.01.2012 tarihli tespite dayanak usulüne uygun mühürleme tutanağı bulunmadığından sanığa yüklenen suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı ve bu hale göre beraat kararı verilmesi gerektiği halde delil takdirinde hataya düşülerek yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması yasaya aykırı,
    2)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi5 gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.