Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/4400 Esas 2018/433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı T.K.H.K. (Sağlık Bakanlığı) vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/06/2014 gününde verilen dilekçe ile kusurlu tedavi nedeniyle rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı doktorun ameliyat ettiği dava dışı hasta tarafından bakanlık aleyhine, yapılan operasyon sonrası kırık kaynağının kaynamaması nedeniyle oluşan zararın tazmini amacıyla açılan dava sonucu ödenen tazminatın, davalıdan rücuen tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, hastasına yaptığı tıbbi müdahalenin hatalı olduğu kesinleşmiş mahkeme kararı ile sabit olan davalının bu eylemi neticesinde davacı aleyhine oluşan zararın tamamından sorumlu olduğu, zararın oluşmasına davacı tarafın da bir etkisinin bulunduğu kanıtlanamadığı ve dosya kapsamına göre böyle bir bulguya rastlanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasında bulunan, ... . İdare Mahkemesinin 2009/892 esas sayılı ilamı ile; dava dışı kişi tarafından oluşan zararın tazmini istemiyle dava açıldığı, bu dosya kapsamında alınan 20/12/2010 tarihli Adli Tıp Kurumu Raporu ile; kişinin %16,2 maluliyet oranının sürekli olduğunun tespit edildiği, davalı idareye bağlı hastanede yapılan tedavinin kusurlu olarak yürütüldüğü kanaatine varılarak ağır hizmet kusuru nedeniyle oluşan zararın davalı idare tarafından tazmin edilmesi gerektiği kabul edilerek tahsiline karar verildiği, bu hükmün kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık davacı idarenin ilgiliye ödediği paranın davalı doktordan rücuuna ilişkindir. Rücu davalarında davalının kusur oranının belirlenmesi gerekir. Somut olayda, davalı doktorun ödemeye dayanak tedavi sırasında kusurunun olup olmadığı, varsa oranı konusunda bilirkişi raporu alınmalı sonucuna göre sorumluluk kapsamı belirlenip hüküm kurulması gerekir.
Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.