Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/902 Esas 2015/464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Oluşa ve dosya içeriğine göre müştekinin sokağa kilitleyip, park ettiği aracının çalınması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b.maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/1-e maddesiyle uygulama yapılmış olması sonuca etkili olmadığından; sanığın adli sicil kaydında yer alan Asliye Ceza Mahkemesine ait 20.07.2005 tarihli 2002/732-776 sayılı kararın infaz ve kesinleşme tarihlerinin tespit edilerek tekerrür hükümlerinin uygulanma koşullarının araştırılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hırsızlık eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca sanığın kendi alt soyu yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gösterilmemesi,
Bozmayi gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322.maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bülüm çıkarılarak yerine, "sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin 1.fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" cümlesi yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve Yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.