Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7979 Esas 2019/12200 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7979
Karar No: 2019/12200

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7979 Esas 2019/12200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kadın tarafından temyiz edilen bir boşanma davasının kararı incelenmiştir. Kararın tebliğ edildiği tarih ile temyiz dilekçesinin verilme tarihi arasındaki sürenin kanuni süreden fazla olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Kanunen temyiz süresi tebliğden itibaren iki haftadır ve temyiz dilekçesi kanuni süre içinde verilmelidir. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilirse, kararı veren mahkemece temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Kararda uygulanan kanun maddeleri aşağıda belirtilmiştir:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361/1. maddesi: Temyiz süresi tebliğden itibaren iki haftadır.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 364. ve devamı maddeleri: Temyiz dilekçesi verilme usulü hakkındadır.
- İçtihadı Birleştirme Kararı: Kanuni süre geçtikten sonra veya kesinleşmiş bir karara ilişkin temyiz dilekçelerinin reddine ilişkin çıkarılan karardır.

2. Hukuk Dairesi 2019/7979 E. , 2019/12200 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 361/1. maddesine göre, temyiz süresi tebliğden itibaren iki haftadır. Temyiz dilekçesinin verilme usulü aynı Kanunun 364 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Kanunun 364. maddesine göre temyiz dilekçe ile yapılır ve 365. maddesine göre temyiz dilekçesi kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya Yargıtay’ın bozması üzerine hüküm veren ilk derece mahkemesine yahut temyiz edenin bulunduğu yer bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine veya ilk derece mahkemesine verilebilir. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkemece temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Somut olayda, temyize konu karar davalı kadın vekiline 13.03.2019 tarihinde usulüne uygun bir biçimde elektronik yolla tebliğ edilmiş olup, temyize başvuru dilekçesinin iki haftalık yasal süre geçtikten sonra 19.07.2019 tarihinde verildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.
11.12.2019 (Çrş.)