Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7429 Esas 2019/12197 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7429
Karar No: 2019/12197

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/7429 Esas 2019/12197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından verilen 29/01/2019 tarihli ve 2018/371 esas, 2019/61 karar sayılı karar, boşanma davasıyla ilgili olarak hüküm vermiştir. Davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve manevi tazminat miktarı yönünden temyiz edilirken, davalı erkek tarafından ise hükmün tamamına yönelik olarak temyiz edilmiştir. Kararda, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, manevi tazminat isteyenin kusur oranı, aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığı gibi faktörler göz önünde bulundurularak manevi tazminatın yetersiz olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak daha uygun bir miktarda manevi tazminat belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Karar sonucunda, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin kararı kaldırılmış ve Gebze 1. Aile Mahkemesinin kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri hakkında ise Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2019/7429 E. , 2019/12197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi ve manevi tazminat miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise; hükmün tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, paranın alım gücüne, kişilik haklarına, özellikle aile bütünlüğüne yapılan saldırının ağırlığına, manevi tazminat isteyenin boşanmaya yol açan olaylarda ağır ya da eşit kusurlu olmadığı anlaşılmasına nazaran davacı kadın yararına hükmolunan manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun
4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanununun 50 ve 51. maddeleri nazara alınarak daha uygun miktarda manevi tazminat (TMK m. 174/2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesinin 29/01/2019 tarih, 2018/371 esas ve 2019/61 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Gebze 1. Aile Mahkemesinin 18/09/2017 tarih, 2015/1049 esas ve 2017/732 karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA,aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.12.2019 (Çrş.)