10. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/10916 Karar No: 2014/3515 Karar Tarihi: 24.02.2014
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/10916 Esas 2014/3515 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2013/10916 E. , 2014/3515 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 430,52 TL asıl alacak ve 148,61 TL işlemiş faizin tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali ile inkar tazminatı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; 28/03/2013 günlü karar davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmiştir. Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.820,00 TL. olarak değiştirmiştir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda yerel mahkemece reddine karar verilen alacak tutarları, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması reddolunan miktar itibariyle mümkün değildir. Hal böyle olunca, davacının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle, kesinliği nedeniyle reddi gerekir. S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 24.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.