Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 23:00 sıralarında sürücü ..."ın sevk ve idaresindeki resmi otomobil ile meskun mahalde, gece vakti, bölünmüş iki şeritli ıslak zeminli asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay yerine geldiğinde, sağ şerit üzerinde bulunan rögar kapağının üzerinden geçtiği sırada, rögar kapağının yerinden çıkması ve aracın alt kısımlarına çarpması sonucu direksiyon hakimiyetini kaybederek kaldırım taşlarına çarpıp kaldırıma savrulması ve kaldırımda bulunan elektrik direğine, akabinde Jandarmaya ait duvara çarpması sonucu araçta bulunan ve şikayeti devam etmekte olan katılan ..."ın hayati tehlike geçirecek, vücudunda 2. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde, katılan ..."nin de vücudunda 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları olayda; Kayseri Büyükşehir Belediyesi Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğünde yağmur suyu hatları ve yağmur suyu ızgaralarından sorumlu ekip başı olarak görev yapmakta olan sanığın, rögar kapağını yerine yerleştirme uygulamasında, gerekli olan teknik tedbirleri (Sıkıştırma, uygun kotta yerleştirme, vb.) eksik bırakmasından dolayı, rögar ve çevresinde zemin oturmaları oluşması şeklinde ortaya çıkan yol kusurunda, bu tedbirleri aldırmamış olmakla meydana gelen olayda, dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranışı nedeniyle asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur tespitine, bilirkişi raporunun çelişkilerle ve bilgi karmaşası ile dolu olduğuna, sanığın sorumluluğunun bulunmadığına, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas-2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi ile sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün (1) numaralı paragrafında sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasında yer alan ""sanığın güttüğü amaç ve saiki" ibarelerinin hükümden çıkarılması, yine hükmün (3) numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 10 ay hapis cezasının sanığın şahsi, sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak TCK"nın 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.