Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8464 Esas 2019/403 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8464
Karar No: 2019/403
Karar Tarihi: 16.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8464 Esas 2019/403 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçlamasıyla yargılanan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak, sonradan yürürlüğe giren bir kanunla hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınması nedeniyle sanıkla uzlaşma işlemlerinin yapılması gerektiği ve bu işlemler sonucunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında ceza verilmesine karar verilse bile, suçun işleniş şekli ve değeri göz önüne alınarak cezada indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. ve 145. maddelerine, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. ve 35. maddelerine ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddelerine referans verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/8464 E. , 2019/403 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Çalınan eşyaların iki adet musluk başlığı olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan değerin az olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.