MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 17.12.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 15.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... ve ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, davacıya ait 139 ada 12 parsel sayılı taşınmazın genel yola bağlantısı bulunmadığını belirterek dava konusu parsel lehine geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalı ... vekili, 139 ada 10 No"lu parselde davalının hissesinin olduğunu, davacının yola çıkması için daha uygun parseller olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı ..., ... ve ... duruşmada ayrı ayrı alınan beyanlarında; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile davalılar ..., ..., ... adına açılan davanın kabulü ile davacının maliki olduğu ... Köyü 139 ada 12 parsel lehine 139 ada 9 parselden dosya içerisinde bulunan asıl ve ek fen bilirkişi raporlarında 3. seçenek olarak belirlenen C harfi ve E harfi ile gösterilen sarı işaretli kısımda 3 metre genişliğinde 233,10 metrekare yüz ölçümünde geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ve ... temyiz etmiştir.
HMK"nin 297. maddesi gereğince, hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekli olup HMK"nin 294. maddesi uyarınca hüküm yargılama sonunda uyuşmazlığın esası hakkında verilen nihai karar olduğundan hüküm fıkrasında mahkemenin neye karar verdiği açıkça yazılmalı ve hükmün infazı mümkün olmalıdır.
Ayrıca hüküm sonucunda geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 1012. maddesi ile yeni Tapu Sicil Tüzüğünün "İrtifak hakları ve taşınmaz yükünün tescili" başlıklı 30. maddesi gereğince kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesi gerekmektedir.
Somut olayın incelenmesinde; mahkemece aleyhine geçit kurulan parseller yönünden geçit irtifakının özel sütununa tesciline karar verilmemesi ve hükme esas alınan 06.04.2015 havale tarihli krokide geçit hakkı tesis edilen güzergah uzunluğu ıslah edilecek alan ile birlikte toplamda 282,89 m2 olmasına rağmen hüküm sonucunda 233,10 m2 olarak belirtilmesi doğru görülmemiş ise de; bu hususlar kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar ... ve ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile; hüküm sonucunun 1. bendinde yer alan “geçit hakkı tesisine” ibaresinden sonra gelmek üzere “Tapu Sicil Tüzüğünün 30. maddesi gereğince geçit hakkının geçit hakkı tesis edilen parsellerin kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesine” ibaresinin eklenmesine, 1. bentte yer alan “233,10 metrekare” ibaresi hükümden çıkarılarak yerine “282,89 m2” ibaresinin eklenmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 02.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.