Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/4609 Esas 2019/12166 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4609
Karar No: 2019/12166

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/4609 Esas 2019/12166 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen bir karşılıklı boşanma davasında, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı talebi reddedildi. Ancak, davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazları yersiz görüldü ve maddi ve manevi tazminat miktarları daha uygun bir şekilde takdir edilmediği için karar bozuldu. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi ile Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddelerinin hükümleri dikkate alındı.

2. Hukuk Dairesi 2019/4609 E. , 2019/12166 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; erkeğin davasının kabulü, tazminat ve nafaka miktarları ile ziynet alacağı davasının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı talebinin reddine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dava konusu ziynet alacağı toplam miktarı 42.275,14 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırı 58.800,00 TL"yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
b)Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple REDDİNE, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 11.12.2019 (Çrş.)