Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2124 Esas 2020/7331 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2124
Karar No: 2020/7331
Karar Tarihi: 16.12.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2124 Esas 2020/7331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet kararıyla yargılanmıştır. Sanık, savunmasında Bağkur kaydı yapabilmek için vekalet verdiği kişiye şirket kurmadığını, iddianamede belirtilen işleri yapmadığını belirtmiştir. Ancak, noterliğinde verdiği vekaletname, sanık adına bastırılan fatura ve sevk irsaliyelerinin teslim alındığı kişilerin tanık beyanları ve faturaları kullanan mükelleflerin tanık beyanları üzerine sanığın suçu işlediği ortaya çıkmıştır. Ancak, hukuki durumun belirlenmesi için detaylı bir inceleme yapılmamıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz talepleri kabul edilmiş ve hükümler bozulmuştur. Bu karar, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğuna dikkat çekmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/2124 E. , 2020/7331 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın 2008-2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmalarında Bağkur’a kayıt olabilmek için ... isimli kişiye vekaletname verdiğini, herhangi bir şirket kurmadığını, iddianamede belirtilen işleri yapmadığını beyan etmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için; sanığın ... noterliğinde 21.07.2008 tarihli 48034 yevmiye numarası ile vekaletname verdiği, sanık adına bastırılan fatura ve sevk irsaliyelerinin, vekalet verdiği kişilerden ... tarafından teslim alındığı da dikkate alınarak; ..."nun tanık olarak beyanlarına başvurması, ayrıca sanık adına kiralanan iş yeri sahibi ... isimli kişinin dinlenerek iş yerini kime kiraya verdiğinin ve sanığı tanıyıp tanımadığının sorulması, faturaları kullanan mükelleflerden kanaat edinilecek sayıda mükellefin de tanık sıfatıyla dinlenerek faturaları ve faturalara konu malları kimden teslim aldıklarını, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların verilmesi konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması, ayrıca kanaat oluşturacak sayıda temin edilecek suça konu faturalar ile işyeri kira sözleşmesi üzerindeki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, eylemleri gerçekleştiren kişinin başkası olduğunun belirlenmesi durumunda sanığın eylemlere iştirak edip etmediği de değerlendirilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması;
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.