Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9783 Esas 2021/5361 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9783
Karar No: 2021/5361
Karar Tarihi: 30.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9783 Esas 2021/5361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkum edildi. Temyiz durumunda, Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasına göre tebligat yapılamaması halinde, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği belirtildi. Ancak doğrudan mernis adresine çıkarılan tebligatın usule aykırı olduğu için gerekçeli kararın katılan tarafından kanun yolu başvurusu için yöntemine uygun olarak tebliğ edilmesi ve tebellüğ belgesi ile verilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Tebligat Kanunu'nun 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/9783 E.  ,  2021/5361 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan ..."nin yokluğunda verilen 11/05/2016 tarihli kararın tebliği için adı geçen katılanın, 02/04/2014 tarihli talimat duruşmasında beyanı alınırken bildirdiği en son adresi esas alınarak bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde, doğrudan mernis adresine çıkarılan tebligatın Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı, gerekçeli kararın katılan ..."ye başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra iadesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.