Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/10806 Esas 2019/5921 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Hükümlerin açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın 05.12.2008 tarihli celsede en son ikamet adresinin .... Mahallesi .... Çıkmazı Sokak No:41 .... olarak bildirdiği halde yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın adrese kayıt sisteminde yer alan başka bir adreste 17.08.2015 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine göre tebliğinin usule aykırı olması nedeniyle en son ikamet adresinde 29.09.2015 tarihinde yapılan tebliğ üzerine yasal süresi içerisinde temyiz isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
1)Gerekçeli karar başlığında katılanlar ... ve ...’in isim ve kimlik bilgilerine yer verilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
2)5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükümlerin, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, sanığın gelmediği takdirde yokluğunda karar verilebileceği ihtarını içerir duruşma gününü bildirir çağrı kağıdının 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/1. maddesi uyarınca öncelikle sanığın bilinen en son adresi olan 05.12.2008 tarihli celsede bildirdiği adresine tebliğe çıkartılması, aynı Kanun"un 10/2. maddesi uyarınca bilinen son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin bilinen son adresi olarak kabul edilip tebligatın bu adrese yapılması gerektiği, sanığın bildirdiği adresine tebligat çıkartılmadan doğrudan mernis adresine yapılan tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmakla, usulüne uygun şekilde duruşmadan haberdar edilmeden hükümlerin açıklanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.