Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2215 Esas 2022/9724 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 00:30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki ... ile meskun mahalde, gece vakti, bölünmüş asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde karşı şeridi yeterince kontrol etmeden yolun boş olduğunu düşünerek aniden sola doğru doğrultu değiştirerek yan yana devamlı iki çizgiye rağmen U dönüşü yapmaya çalıştığı sırada, kendi şeridinde nizami şekilde seyreden tanık ...'ın sevk ve idaresindeki ... ile çarpışması sonucu, tanık ...'ın aracında yolcu olarak bulunan katılan ...'ün basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde, katılan ...'ın ise vücudunda 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu, kazanın meydana gelmesinde sanığın bilinçli taksirle hareket ettiği ve tamamen kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; TCK'nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirle hareket ettiği mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kararın usul ve esas yönünden yerinde olmadığına, noksan incelemeye dayalı olarak karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;... 30. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarih ve 2015/732-2016/535 sayılı, sanığın TCK'nın 89/4. maddesi gereğince neticeten 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, sadece sanık tarafından temyiz edildiği ve belirtilen cezanın sanık bakımından kazanılmış hak oluşturduğu hususunun 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince infaz aşamasında gözetilmesine karar verilmesi gerekirken, sanığın neticeten 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının yedinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, "... 30. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarih ve 2015/732-2016/535 sayılı, sanığın TCK'nın 89/4. maddesi gereğince neticeten 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün, sadece sanık tarafından temyizi üzerine bozulması nedeniyle sonuç ceza miktarı sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiğinden, 1412 sayılı CMUK'un 326/son madde ve fıkrası dikkate alınarak, sanık hakkındaki 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet hükmünün İNFAZ AŞAMASINDA GÖZETİLMESİNE" cümlesinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 08/12/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.