3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/112 Karar No: 2019/5919 Karar Tarihi: 20.03.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/112 Esas 2019/5919 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2019/112 E. , 2019/5919 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Koşulları bulunmadığından, sanık ...’ın duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK"un 318. ve 5271 sayılı CMK"nin 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede; 1) 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken sanık ...’ın kastının yoğunluğuna, katılan ...’da oluşan yaralanmaların birden fazla olması nedeniyle meydana gelen zararın ağırlığına göre, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi, 2) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ile ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla 1/2 oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, katılan ...’nın adli raporunda vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin (4) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak cezadan (1/6) oranında artırım yapılması, 3)Katılan ..."nın oğlu ... ve arkadaşlarının sokakta top oynarlarken aynı sokakta ikamet eden sanık ...’ı sürekli rahatsız ettikleri, bu nedenle ... ile .... arasında anlaşmazlık olduğu, olay günü yine sokakta top oynadıkları sırada rahatsız olan ...’ın ...’ya küfür ettiği iddiası ile ..., ... ve ..."nın birlikte ...’ın evine gittikleri, onu çağırdıkları, ... ile sanık ... arasında başlayan tartışmanın kavgaya dönüşmesi neticesinde ...., .... ve ....’in yaralandıkları olayda ,olayın taraflarının ve dinlenen tanıkların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının anlaşılamadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün asgari oranda uygulanmasını gerektirdiği halde, uygulanmamasına karar verilmesi, 4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 20.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.