Esas No: 2020/10445
Karar No: 2022/9847
Karar Tarihi: 12.12.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10445 Esas 2022/9847 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanık ...'in yokluğunda verilen kararın, sanığın en son bildirdiği adresine yapılmadan doğrudan tebliğ edilmesi usule uygun değildir. Bu nedenle, gerekçeli kararın öncelikle sanığın bildirdiği en son adresine tebliği sağlanması gerekmektedir. Bu durumda, konuyla ilgili kanunlar olan 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2 maddelerine göre işlem yapılması gerekmektedir. Kanuna göre, öncelikle bilinen en son adres esas alınarak tebligat çıkarılmalıdır. Eğer bu tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek tebligat bu adrese yapılmalıdır. Kararda belirtilen diğer kanun maddeleri ve yönetmelik hükümleri de uygulanarak ihtiyati tedbir alınmalıdır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hüküm sanıklar ..., ..., ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’in yokluğunda verilen kararın, sanığın yakalamayla alınan savunmasında bildirdiği en son adres ve aynı zamanda mernis adresi olan ‘... Mahallesi 1080 sokak NO:8/1 Muratpaşa/ ... ‘’ adresine doğrudan Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince yapıldığı,
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanunun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanunun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın bilinen en son adresine, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre tebligat yapılmadan, doğrudan 7201 sayılı Kanunun 21/2. maddesine göre yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, gerekçeli kararın öncelikle sanığın bildirdiği en son adresine TK 21/1. maddesine göre tebliği sağlanarak verilmesi halinde halinde temyiz dilekçesi de eklenerek, temyiz istemine ilişkin düzenlenecek ek tebliğname düzenlenmesinin temini için mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.12.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
