Mala zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8965 Esas 2020/12807 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8965
Karar No: 2020/12807
Karar Tarihi: 12.11.2020

Mala zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8965 Esas 2020/12807 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanığın mala zarar verme, hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak, adli para cezası ile ilgili yapılan temyiz itirazı reddedilmiştir. Ayrıca, kasten yaralama suçuyla ilgili olarak sanığın savunma hakkının kısıtlandığı belirtilerek hüküm bozulmuştur. Kararda, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesine atıfta bulunulmuştur. Bu madde gereğince, adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün değildir.

2. Ceza Dairesi 2020/8965 E. , 2020/12807 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Mala zarar verme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın hüküm tarihinde ...Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; duruşmadan bağışık tutulmak istediğine dair bir talebi olmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 14.05.2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.