Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/523 Esas 2020/2562 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/523
Karar No: 2020/2562
Karar Tarihi: 21.02.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2020/523 Esas 2020/2562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

1. Davacı avukat, işçilik alacakları için diğer davalı aleyhine dava açmıştır.
2. Davalılar reddetmişlerdir.
3. Mahkeme, karşı tarafın vekalet ücretine hükmetmiştir.
4. Davalı, bu kararı temyiz etmek istemiştir.
5. Ancak temyiz edilen miktar, HUMK'nun 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrasına göre 3.200,00 TL'den az olduğu için temyiz hakkı yoktur.
6. Davalının temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- HUMK'nun 427/2 maddesi
- 5219 sayılı Yasa
- 5236 sayılı Yasa'nın 19. maddesi
- HUMK'nun 440/III-1 maddesi

13. Hukuk Dairesi 2020/523 E. , 2020/2562 K.

"İçtihat Metni"

1-..., 2-... vekilleri avukat ... ile 1-... vekili avukat ..., 2-... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 10/10/2019 tarih ve 2019/366-2019/741 sayılı hükmün davalı-... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı avukat, davalı ...’a vekaleten işçilik alacaklarının tahsili için diğer davalı aleyhine açılan davada davalıların haricen anlaşarak davalı ...’ın davadan feragat ettiğini, bu nedenle lehine vekalet ücretine hükmedilmediğini ileri sürerek; 2.400,00 TL vekalet ücretinin yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kabulü ile, 2.400,00 TL karşı yan vekalet ücretinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı Yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı Yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 2.400,00 TL olup, karar tarihi (10.10.2019) itibariyle 3.200,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı Yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı ...’ın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.