Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11234 Esas 2019/5903 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Oluşa ve mahkemenin kabulüne göre;mağdur ... "ın kardeşi olan ...."ın sanık ..."ın işlettiği kahvehane vasıflı işyerinde suç tarihinden bir gün öncesine kadar çalıştığı, ...."ın 23.03.2011 tarihinde ...."yi telefonla arayarak başka bir iş bulduğunu, artık yanında çalışmayacağını söylediği, ...."nin buna sinirlenerek işe gelip çalışmasını söylediği ve bağırdığı, mağdur ..."ın da o sırada ...."ın yanında olduğu ve telefon konuşmasına şahit olduğu ve telefonu kardeşi ...."dan alarak .... ile tartışmaya başladıkları, birbirlerine sinkaflı küfürler ettikleri, ertesi gün yani suç tarihinde ise saat 06.30 sıralarında mağdur ..."ın adli emanette kayıtlı tabanca ve bu tabancaya ait mermileri yanına alarak sanık ..."nin işlettiği kahvehaneye gittiği, sanık ..."nin bu sırada iş yerinde yalnız olduğu, ...."ın tabancayı kendisine doğrulttuğunu gören ...."nin de adli emanette kayıtlı bıçağı alarak ...."ın üzerine doğru yürüdüğü, daha sonra kavga edip boğuşmaya başladıkları, kavga esnasında ...."ın dirseğinin çarpması sonucu işyerinin kapı camının kırıldığı, ...."ın tabanca ile bir el ateş ettiği ancak ...."nin ...."ın silah bulunan elini tutması nedeniyle merminin duvara isabet ettiği, bu sırada ...."nin bıçak ile ...."ı sol bacağından yaraladığı ve ...."ın elinden silahını alması üzerine tarafların boğuşmayı ve kavgayı bıraktıkları, ...."nın yaralı olarak işyerinden dışarı çıkarak durdurduğu bir araç ile hastaneye gittiği olayda, sanık ...."nin hakkında 5237 sayılı TCK’nin 25. veya 27/2. maddeleri kapsamında olup olmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2)Sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-a ve 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3)Mağdur ... hakkında Tekirdağ Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 30.06.2015 tarihli raporunun 5. bendinde "Elde ki tıbbi belgelerde sol bacak poplitea üstünde arka bölgede fleksör yüzde 6 cm uzunluğunda cilt cilt altı, kas dokusu, arter ven dokusunu içine alan kemiğe penetre kesi olduğu kayıtlı olup, herhangi bir kortikal kemik hasarı olup olmadığının tespiti için olay tarihli sol alt ekstremite grafilerinin her hangi bir radyoloji uzmanına incelettirilmesi, raporunun tarafımıza gönderilmesi halinde vücuttaki kemik kırığı olup olmadığı, kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisi derecesi yönünde görüş bildirebileceğimiz" ve 6. bendinde "Sağ alında ki yara izinin saçlı deri sınırına çok yakın olması nedeniyle Yüzde sabit iz açısında değerlendirme yapmak için kişinin tekrardan tarafımıza gönderilmesi gerektiği" belirtildiği halde bu hususlar yönünden rapor alınmadan eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 20.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.