Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyarak ilâmında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı ve davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Hüküm İş Mahkemesinden verilmiştir.5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesi hükmüne göre ise İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
Olayda aleyhe gıyabi hüküm, davalı ...’e 19.12.2013 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz ise 30/12/2013 tarihinde vuku bulmuştur. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
O halde, 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı da gözönünde tutularak, anılan davalının temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden reddi cihetine gitmek gerekmiştir.
Yukarda açıklanan nedenle davalı ...’in temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
2-Davacı Kurum vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum"un aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
a) Tedavi giderleri kapsamındaki Kurum talebine ilişkin davanın, yasal dayanağını oluşturan düzenlemenin, yargılama sürecinde yürürlüğe giren 6111 sayılı Yasanın 59 ve Geçici 1. maddeleri hükmü uyarınca ortadan kalkması nedeniyle, davanın konusuz kalması sebebiyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, davalı ... Şirketi yönünden davanın reddine karar verilerek, davacı Kurumun davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip vekalet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmiş olması isabetsizdir.
b) Öte yandan, geçici iş göremezlik kapsamındaki Kurum isteminin de 6111 sayılı Yasa hükümleri uyarınca reddine karar verilmiş ise de;
Yasa Koyucu tarafından, trafik kazası nedeniyle sağlık hizmet sunucularınca verilen tedavi hizmet bedellerinin tamamının Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanması esasının getirilmesi amacıyla 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarih 6111 sayılı Yasanın 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan değişiklik ile “Trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır..” hükmü getirilmiştir.
6111 sayılı Kanunun, yayımı tarihinde yürürlüğe giren Geçici 1. maddesi ile de "Bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedelleri Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanır…” hükmü öngörülmüştür.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 91. maddesine göre, işletenler motorlu taşıtların kullanılmasından doğan, üçüncü kişilere verdikleri zararları karşılamak üzere zorunlu mali mesuliyet sigortası yaptırmak zorundadırlar. Sigorta şirketi, araç sahibinin, gerek müstahdeminin kusurundan ve gerekse, bizzat kendi kusurundan doğacak mali mesuliyetini temin etmektedir. Bu yönden sigorta şirketleri işletenin yada şoförlerinin, kusurları ile neden oldukları olaydan dolayı doğan mali sorumluluklarının belirli limit dahilinde kefili durumundadır. Karayolları Trafik Kanuna göre zorunlu mali mesuliyet sigortası yaptırmak zorunlu bulunmakla beraber,bu tür sigorta sözleşmesi de diğer sözleşmeler gibi sigorta ettiren ile sigortacı arasında karşılıklı ve birbirine uygun irade açıklaması ile sigorta sözleşmesi poliçeye bağlanmak suretiyle kurulur.
Tedavi giderleri kapsamında, sigorta şirketinin, motorlu araç işletilmesinden kaynaklanan sorumluluğun zorunlu olarak sigorta teminatına bağlanmasını nedeniyle yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenleme ile sona erdirilmiş bulunmaktadır.
Söz konusu düzenlemede, trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin karşılanacağı belirtilmiş olup, trafik kazası sonucu hastalık sigortası kapsamında Kurumca sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödemeleri, yasa kapsamı içerisinde bulunmamaktadır. Bu nedenle, Kurumca sigortalıya yapılan geçici iş göremezlik ödemeleri, işletenden, şoföründen ve zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçe limitleri içerisinde kalmak koşuluyla sigorta şirketinden, 506 sayılı Yasanın 39. maddesi kapsamında tahsili mümkün bulunmaktadır.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, davaya konu geçici iş göremezlik ödeneğinin, 2918 sayılı Yasanın 98. madde kapsamında olmadığı dikkate alınarak, anılan istem yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ :1-Hükmün 1 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “1- 9.065,24 TL geçici iş göremezlik ve tedavi giderlerinin sarf –tediye tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte(davalı ... Şirketi sorumluluğunun 5.243,04 TL geçici iş göremezlik ödemesi ve poliçe limitiyle sınırlı olmak, ayrıca faiz başlangıcı dava tarihi alınmak suretiyle ) davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” sözlerinin yazılmasına,
2 –Hükmün 2 no’lu bendinin tamamen silinerek yerine “Davalı ... Şirketi açısından, davaya konu tedavi giderleri yönünden konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına” sözlerinin yazılmasına,
3-Hükmün 3 no’lu bendinde yer alan “..davalılar ... ve ...’den” ibarelerinin silinerek yerine “..davalılardan (davalı ... Şirketi sorumluluğunun 358,15 TL ve poliçe limitiyle sınırlı olmak üzere) ” ibaresinin yazılmasına,
4-Hükmün 5 no’lu bendinin tamamen silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına,
5-Hükmün 6 no’lu bendinde yer alan “..davalılar ... ve ...’den” ibarelerinin silinerek yerine “..davalılardan” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.