Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/935 Esas 2019/490 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/935
Karar No: 2019/490
Karar Tarihi: 14.01.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/935 Esas 2019/490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyeti verilen yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş. Temyiz sonucunda, suçların sanık tarafından işlendiğinin kabulünde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ancak aşağıdaki nedenlerden dolayı kararın bozulmasına karar verilmiştir:
1- Sanığın hırsızlık suçunu tamamladıktan sonra fakat bu nedenle hakkında kovuşturmaya başlanmadan önce zararı gidermesi sebebiyle 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında fazla ceza verilmiştir.
2- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK'nın 152. maddesinde yapılan değişikliğe göre, kamu malına zarar verme suçu için hükmolunacak ceza miktarının üst sınırının altı yıl hapis cezasından dört yıla indirilmesi gerektiği ancak sanık hakkında hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak cezalandırıldığı için hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği.
3- Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının

17. Ceza Dairesi 2017/935 E. , 2019/490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın hırsızlık suçunu tamamladıktan sonra fakat bu nedenle hakkında kovuşturmaya başlanmadan önce zararı gidermesi sebebiyle 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden hüküm kurmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2- Ceza Genel Kurulu"nun 13/03/2018 tarih ve 2018/100 Karar sayılı kararında da ayrıntıları ile belirtildiği üzere, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK"nın 152. maddesinde yapılan değişikliğe göre, kamu malına zarar verme suçundan hükmolunacak ceza miktarının üst sınırının altı yıl hapis cezasından, dört yıla indirilmesi ve sanık hakkında hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak cezalanın tertip edildiğinin anlaşılması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre kamu malına zarar verme suçu yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/ 85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 14.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.