MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ...’e yönelik hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanık hakkında hakaret suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince,
5271 sayılı CMK’nın 90. maddesinde sayılan şartların olayda gerçekleşmediği ve mağdur ...’in olay yerine çağrılan polis tarafından kurtarıldığının anlaşılması karşısında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın suç işleme kastı ile hareket etmediğine, mağdur ...’i hürriyetinden yoksun kılmaya yönelik bir hareketinin bulunmadığına, hakkında lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 24.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.