Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2948 Esas 2019/4733 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2948
Karar No: 2019/4733
Karar Tarihi: 06.11.2019

Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2948 Esas 2019/4733 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin 2019/2948 E. ve 2019/4733 K. sayılı kararında, sanıkların ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama, hakaret ve kasten yaralama suçlarından yargılandıkları ve her iki sanığın da cezalandırıldığı belirtiliyor. Maktul için verilen ceza 12 yıl 6 ay hapis, katılanlar için verilen ceza ise 1 yıl 5 ay 15 gün hapis. Bir sanık için ise sadece katılanı yaralama suçundan 10 ay hapis cezası verilmiş.
Kararda ayrıca, sanıkların aynı müdafii tarafından savunulmalarının 5271 sayılı CMK'nin 152. ve 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 38. maddelerine aykırı olduğu, bu nedenle kararın bozulduğu ifade ediliyor.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 37/1, 86/1, 86/3-e, 87/4-2, 62/1, 53/1. maddeleri (Maktul için)
- TCK'nin 125/1-4, 43/1-2, 62/1, 53/1. maddeleri (Katılanlar için)
- TCK'nin 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1. maddeleri (Sadece katılanı yaralama için)

1. Ceza Dairesi 2019/2948 E. , 2019/4733 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Ölüme sebebiyet verecek şekilde kasten yaralama, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında;
1- Maktul ..."ya yönelik eylemlerinden; TCK"nin 37/1, 86/1, 86/3-e, 87/4-2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 12"şer yıl 6"şar ay hapis cezası,
2- Katılanlar ..., ..., maktul ..."ya karşı eylemlerinden; TCK"nin 125/1-4, 43/1-2, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 1"er yıl 5"er ay 15"er gün hapis cezası.
Sanık ... hakkında;
Katılan ..."ya yönelik eyleminden; TCK"nin 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizcede benimsenen Ceza Genel Kurulunun 08.06.2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin
savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat zıtlığının bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda aynı suçlardan yargılanan ve baba oğul olan sanıklar ... ve ... arasında menfaat zıtlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 152. ve 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 06/11/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.