19. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/20253 Karar No: 2018/5052 Karar Tarihi: 17.10.2018
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/20253 Esas 2018/5052 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirket ortağı bankaya toplam 97.775,00 TL para vermesi gerektiği halde, yanlışlıkla 107.775,00 TL para yatırmıştır. Davacı banka, fazladan yatırılan miktarın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine, davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep etmiştir. Ancak, mahkeme yapılan yargılama ve bilirkişi kurulu raporu sonucunda, yatırılan paranın 97.775,00 TL olduğunun anlaşıldığına ve davacının talebinde haklı olduğuna karar vermiş, davalı vekilinin temyizi üzerine hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri belirtilmemiş.
19. Hukuk Dairesi 2016/20253 E. , 2018/5052 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tic.Mah.Sıf.)
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı şirket ortağının şirket hesabına yatırmak için toplam tutarı 97.775,00 TL para getirdiğini ancak paranın davalı şirket hesabına sehven 107.775 TL olarak yatırıldığını, gün sonunda kasanın noksan vermesi üzerine durumun tespit edildiğini, davalı şirket yetkilileri ile görüşülmesine rağmen fazladan yatırılan miktarı iade etmediklerini, ancak güvenlik kameraları kayıtlarından durumun anlaşıldığını, sehven yatırılan miktarın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davalı şirket ortağının bankaya 107.775,00 TL para getirdiğini, getirilen paranın personelin huzurunda sayıldığını, hesaplara aktarılarak hem para yatırma dekontuna hem de hesap cüzdanına işlendiğini, bu belgelerin resmi belge niteliğinde olduğunu belirterek davanın reddine ve %20 oranında tazminata karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi kurulu raporuna göre, olay anına ilişkin kamera kayıtları ve eklerinin incelenmesinden yatırılan paranın 97.775,00 TL olduğunun anlaşıldığı, davacının talebinde haklı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. Davacı banka, davalı şirketin ortağı tarafından banka şubesine 97.775,00 TL para verildiği halde hesabına 107.775,00 TL olarak yatırıldığını belirtmiş, mahkemece bilirkişi raporu hükme esas alınarak davanın kabulüne karar verilmiştir. Dosya içeriğindeki belgelerin inceleme ve değerlendirilmesinde davalı ortağının bankaya eksik para verdiği yönünde iddiasını doğrulayacak herhangi bir delile rastlanılmamıştır. Mahkemece sadece varsayımlara dayalı somut bilgi ve deliller içermeyen bilirkişi raporunun hiçbir hukuki değerlendirmeden geçirilmeksizin hükme esas alınması doğru olmayıp, yerinde görülmemiştir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 17/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.