Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10757 Esas 2016/11243 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ve 2.000 TL adli para cezası, mükerrirlik


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Denizli Barosu"na kayıtlı tanık Av. ..."un yanında çalıştığını söyleyip bu yönde izlenim edindirdikten sonra katılanın alacaklı olduğu 3.000 TL, 4.000 TL ve 2.000 Euro"luk senetlerin bedellerinin icra yoluyla tahsili için Av. ..."a yetki verildiğine dair bir vekaletname ile ayrıca icra masrafları adı altında takipte kullanılmak üzere katılandan 700 TL para aldığı, sanığın hileli hareketlerle katılanı hataya düşürüp haksız menfaat sağlamak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda;
İddia, sanık savunması, katılan beyanı, tanıkların anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın mahkumiyetine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-) Kabule göre de;
a) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca, TCK"nın 53/1-b maddesindeki "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" yoksun bırakılma düzenlemesinin iptal edilmiş olması ve TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması,
b) Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin kesinleşme tarihinin 20.05.2010 olduğu dolayısıyla suç tarihi itibari ile tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.